در هر لحظه به این توجه کن که به چه فکر میکنی ؟ هیچ قضاوتی در موردهیچکس و از همه مهمتر در مورد خودت نکن.
فقط به خودت نگاه کن،ذهن به دنبال محاکمه تو میگردد تا به این وسیله جلوی سکوت را بگیرد.
به دنبال پر کردن فضاهای خالی نباش زمان خالی را بپذیر ، با خودت مبارزه نکن فقط تماشا کن.
"و توکل کن بر آن زنده که هرگز نمیرد و به پاکی یاد کن همراه ستایش او و اگاهی وی به گناهان
بندگان خویش بس است. آیه ۵۸ سوره انفاق"
ذهن بی وقفه در جستجوی هویت، یعنی مفهوم خود است .به این ترتیب منیت به وجود می آید و پیوسته خودش را از نو می آفرید.
منیت همواره نیاز به آن دارد که در مخالفت باشد، زیرا هویت جدا، از طریق جنگیدن با این و آن و از طریق نشان دادن این من هستم و این من نیستم تقویت می شود.
غیر معمول نیست که قبیله ها ، کشورها و ادیان در برابر وجود دشمن احساس قویتری از هویت جمعی خود داشته باشند. بدون وجود کافران ، مومنان چه کسانی خواهند بود؟
این دنیا دری است به لحظه ی حال که رهبری است به سوی جاودانگی و بی نهایت.
برای بودن در لحظه ی حال باید:
به سوی دریافت چیزی نو دلگشاده باشی.
نه گذشته را دوباره زندگی کنی و نه آینده را پیشگویی نمایی.
خوشبین و گشاده دل باشی و حالت دفاعی نداشته باشی.
بگذاری هرچه که هست اتفاق بیافتد.
احساس بکنی که وصل هستی.